خدمت نيروهاي مسلح مي باشند اعم از ايراني و غيرايراني درمدت مزبور را به عهده دادسرا ودادگاههاي نظامي گذاشته است.

حال سؤال اين است كه اولاً منظور از «در خدمت نيروهاي مسلح» چيست؟

ثانياً منظور از ^«به طور موقت^» چيست؟ به عبارت روشن تر آيا مقررات مزبور شامل افرادي كه بدون قرارداد كتبي و به نحوه روزمزد در اختيار نيروهاي مسلح قرار مي گيرند و جهت انجام امري اعم از امور تخصصي و غيره مشغول انجام وظيفه مي شوند نيز مي‌گردد يا خير؟ و آيا چنانچه فردي كه به عنوان روزمزد در اختيار نيروهاي مسلح مي‌باشد قبل از اتمام كار مربوطه مبادرت به ترك خدمت نمود مي‌توان او را به اتهام فرار از خدمت مورد تعقيب قرارداد يا خير؟

نظريه اداره حقوقي

اولاً منظور از (خدمت نيروهاي مسلح ) يعني كاربراي نيروهاي مسلح است. ثانياً منظور از ( به طور موقت) با توجه به ماده 7 و بند «د» ماده 10 و بند د ماده 21 قانون كار،  كاري موقت است كه به موجب قرارداد كار موقت،  اعم ازقراردادشفاهي ويا كتبي، كارگر يا كارگران به انجام كارمشغول مي شوند.

در مورد كارگران روزمزد در نيروهاي مسلح مي‌توان گفت: اولاً با توجه به عبارت (دادگاههاي نظامي به جرايم مربوط به وظايف خاص نظامي و انتظامي اشخاص زير...) مذكور در ماده يك قانون موضوع استعلام كار محوله به كارگر روزمزد بايستي از جمله كارهاي مربوط به وظايف خاص نظامي و انتظامي‌باشد. ثانياً شخصي كه اين نوع كار را انجام مي دهد بايستي از اشخاص مندرج در بندهاي 1 تا7 ماده ياد شده باشد. بنابراين كارگر روزمزدي كه نوع كارآن مربوط به وظايف خاص نظامي و انتظامي نيست مثل تميزكردن محوطه ي پادگان نظامي از شمول ماده مورد بحث خارج است.